Nasze dni są policzone. Systemem zero - jedynkowym.

Pierworodny liczy.

Masz coś do przeliczenia lub z kimś do policzenia się? Możesz liczyć na Pierworodnego.
Faza fascynacji liczeniem trwa.

Ale jeśli umiesz liczyć. To lepiej licz na siebie.

Bo nawet do liczenia Syn Pierworodny podchodzi z właściwym sobie sprytem.
Jak wiadomo, nie bardzo pasuje mu kwestia tego całego skomplikowanego mówienia. Liczenie jest fajne, ale to przecież tyle nowych słów... Jeden, dwa, trzy, cztery, pięć itd. Po co tego aż tyle?
Pierworodny opanował "jeden", co w jego wykonaniu brzmi: "je". I stwierdził, że starczy.

Jakimś sobie tylko znanym sposobem zorientował się, że każda liczba składa się z wielu jedynek.
I teraz mamy:
je - czyli jeden
je je - czyli dwa
je je je - więcej niż dwa, czyli dużo
nie ma - czyli zero

Prostota i niebywała logika tego matematycznego myślenia są zachwycające.

Pierworodny liczy wszystko. Zebrane na spacerze kamienie, robaczki, które przysiadły na szybie, plasterki ogórka na talerzu, samochodziki, którymi się bawi... A to już akurat powoli z zachwycającego staje się nudne.

Liczebniki zagościły też w rozmowach z Pierworodnym.
- A ile ty masz lat?
- Je je - odpowiada z uśmiechem, filuternie machając wystawionymi paluszkami wskazującymi - po "je" u każdej rączki.

I w ogóle liczenie do dwóch jest najfajniejsze. Nie ma miejsca na to, by się pomylić. W liczeniu do trzech i więcej zwykle Pierworodny już wyręcza się innymi.

Za to żelki zjada wyłącznie parami. I wszelkie inne frykasy też.
Bo "je je" żelki są lepsze niż jeden. Wiadomo.