Pierwsze Matczyne spostrzeżenia z pracy

1.
W pracy, pracując, podczas pracy, przy pracy, w czasie pracy, nie przerywając pracy... można wypić kawę. Taką w idealnej temperaturze do picia. Po prostu sięgasz po kubek i pijesz. I nie jest za zimna, więc nie masz potem zgagi. Nie jest za gorąca, więc nie parzysz sobie boleśnie znacznej części układu trawiennego - tak mniej więcej od jamy ustnej do wlotu do żołądka.
Z dzieckiem, przy dziecku, obok dziecka, z dzieckiem na głowie, z dzieckiem na rękach, z dzieckiem na plecach, z dzieckiem między nogami, z dzieckiem na kolanach, z dzieckiem w ramionach... ta niby banalna czynność udała się Matce raptem kilka razy.

2.
W pracy można na spokojnie skorzystać z toalety. Nikt nie ma pretensji o to, że wyszło się do innego pomieszczenia. Nikt nie uwiesza się na Twojej nodze, nie próbuje usiąść na Twoich kolanach, nie wali pięścią, nogą, głową w drzwi, nikt nie wrzuca resoraków do brodzika, nie napiernicza drewnianym samochodzikiem w pralkę. Kot nie przychodzi żeby go głaskać.
Co więcej możesz po prostu zamknąć za sobą drzwi! I UWAGA: Nikt nie płacze z tego powodu.
To chyba było dla Matki największym szokiem. Dla Matki, która już nie pamiętała, że z toalety można korzystać w samotności i bezstresowo.
Jakoś znacznie mniej męcząca jest myśl, że do biura wszedł w tym czasie klient niż to, że w tym czasie dziecko spaceruje po kuchennej szafce albo na oślep wymachuje wykradzionym nożem.

3.
Zjeba od szefa-męża boli dwa razy bardziej, gdy odbędzie się dopiero w domu.
Tyle lat Matka i Ojciec ze sobą pracowali, z satysfakcją podkreślała Matka, że chyba są wyjątkiem potwierdzającym regułę, jako para, której nie szkodzi pracowanie razem. Okazuje się, że po dwuipółletniej przerwie już nie jest lukrowo-cukierkowo. Trzeba się dotrzeć.

4.
To niesamowite z iloma dorosłymi ludźmi można porozmawiać jednego dnia. A jeszcze bardziej niesamowitym jest to, ile istnieje tematów do rozmów, które nawet nie ocierają się o dzieci. Przez około 22 miesiące macierzyństwa Matka jakieś 98% czasu spędziła, tak na oko, w promieniu 10 metrów od swojego dziecka (choć zwykle nie był to nawet metr). W ten sposób osoba Matki każdemu jednocześnie kojarzy się z Synem Pierworodnym i tematy okołorodzicielskie same się nasuwają - tak jakby kobieta pchająca przed sobą wózek nie miała ochoty porozmawiać o niczym innym, jak o tym ile dziecko ma miesięcy, czy już przesypia noce, jak z nocnikiem, co ze smoczkiem, a grzeczny, a na co uczulenie, mój też to miał, a jak ładnie ubrany, nie choruje, to dobrze.