Uwolnienie tłumionych frustracji. Taka niby aLEGOria.

Przyjechała Ciocia. Ciocia wyjątkowa. Pierworodny jakby od zawsze czuł, że to taka specjalna ciocia. Matka Chrzestna. I od pierwszego wejrzenia, gdy jeszcze maleńkim berbeciem był, Ciocię pokochał.
Tym razem poza wygłupami, czytaniem książeczek, przytulankami i ogólnie pojętą przednią zabawą Ciocia wkupiła się prezentem. Ciocia zawsze przywozi udane prezenty. A przy okazji tej wizyty był to zestaw klocków LEGO.

Chcesz by Pierworodny na pewno Cię zapamiętał? Podaruj mu LEGO.

Już od 4 dni, od wyjazdu Cioci, Syn kilkadziesiąt razy dziennie podchodzi do drzwi wyjściowych i, pokazując na nie, woła Ania - swoją drogą to dotychczas jedyne imię jakie wypowiedział. Wtedy obowiązkiem Matki jest odpowiedzieć mu: "Tak, była u nas Ciocia Ania, ale musiała już pojechać do domu.". Zestaw LEGO, który otrzymał zawiera motocykl i figurkę policjanta. Jeżeli w trakcie zabawy natrafi na któryś z tych elementów nie spocznie dopóty, dopóki Matka nie "powtórzy" za nim: "Tak, dostałeś to od cioci Ani.". A że od kilku tygodni Pierworodny bawi się całymi dniami niemal wyłącznie autami i klockami LEGO, nader często trafia na klocki otrzymane od Cioci. Dodatkowo pierwszego dnia po wyjeździe trzeba było mu wciąż powtarzać: "Tak, te ciasteczka upiekliśmy dla Cioci Ani". Mając już dość tej powtarzanki, Matka w wielkim poświęceniu i pośpiechu dojadła wszystkie te ciastka, które się ostały.

Matka już Ciotce zapowiedziała. Żeby ta spodziewała się niespodziewanego. Że nie zna dnia ani godziny, kiedy Matce nerwy wysiądą i usłyszy Ciotka dzwonek do drzwi. A gdy otworzy, na wycieraczce zastanie uradowanego jej widokiem Pierworodnego z wiaderkiem klocków i ukochanym pluszowym Pieskiem pod pachą (bo bez Pieska Pierworodny z domu się nie rusza). A Matka? Szukaj wiatru w polu...

Ale skoro już pojawił się temat LEGO to Matka go pociągnie. Bo właściwie o LEGO już dawno miał być post. Bowiem powoli Matka staje się specjalistką w zakresie LEGO DUPLO, która to seria, zgodnie ze swoim przeznaczeniem, odpowiada kategorii wiekowej, której Syn Pierworodny jest dumnym reprezentantem. Specjalistką, ponieważ Syn posiada już 4 różne zestawy tych klocków. Owszem, Matka cieszy się szczęściem Syna i rozwijaniem przez rodzinę jego pasji, którą stało się budowanie z klocków (choć może bardziej precyzyjne będzie określenie "zabawa klockami" - jednak budowania jest w tym jeszcze niewielki procent). Bardzo się cieszy. A przy okazji realizuje też Matka swoje niezrealizowane marzenia z dzieciństwa.
Jednak cały myk tego wszystkiego siedzi w tym, że 3 z 4 tych zestawów otrzymał Pierworodny od Rodziców Matki (jeden od Dziadka i dwa od Babci).

Od tych samych  Rodziców (a obecnie także Dziadków), którzy w dzieciństwie dręczyli swoją córkę zdaniami typu:
"Masz takie fajne klocki, po co Ci kolejne?" - Tak, wszystkie jednakowe, jednokolorowe, bez wyrazu, bez bajeru, bez nazwy.
"Nie ma sensu wydawać tylu pieniędzy na kilka klocków." - "Nie ma sensu kupować kredensu."
"Przecież te LEGO niczym się nie różnią od innych klocków. Płaci się tylko za firmę." - Jak to się nie różnią? To tak jakby wmawiać Matce, że Miś Uszatek w sumie niczym się nie różni od Kubusia Puchatka. A to już przecież nawet Rodzicom Matki nie przeszłoby przez gardło, bo do Kubusia Puchatka w rodzinie ma się wręcz nabożny stosunek, podczas gdy do Misia Uszatka, lekko mówiąc, oziębły.
"Z takich kilku klocuszków to się niczego zbudować nie da. Twoje klocki są lepsze, dają więcej możliwości."
"Na co Ci taki mały komplet jak w domu masz pełno innych klocków?"

Jakoś nigdy Matka nie uwierzyła w te frazesy. Tak samo jak w to, że "Lepiej kupić tabliczkę czekolady niż Kinder Niespodziankę."  i, gdy dorosła a matką jeszcze nie była, z uporem maniaka dzieciom wszystkich znajomych kupowała "jajka z niespodzianką". 

Czyżby całe podejście Dziadków do zabawek dziecięcych LEG(ł)O w gruzach?

I sięgnęło się za to wszystko Matce Matki. W Święta. Po tym jak już Syn rozpakował kolejny karton LEGO. Że teraz widać dokładnie zasadę: rodzice są od wychowywania a dziadkowie od rozpieszczania. Ale kto by pomyślał, że wraz z nową rolą życiową człowiekowi tak zmienia się światopogląd? Warto to tyle pieniędzy wydawać na trochę klocków? Przecież płaci się tylko za firmę. Dziecku własnemu to szkoda było kupować, ale z Wnusiem to super się układa całymi godzinami na podłodze, co?

Oczywiście Ojciec Pierworodnego musiał się wtrącić i stanąć w obronie Teściowej. Bo zwykle sztamę trzymają. A jak wiadomo Matka to zołza.
- Jak Ty masz takie nierozwiązane problemy z dzieciństwa, to Ty może w ogóle nie powinnaś mieć dzieci? 

Odezwał się! Mądrala. Co to sam miał klocków LEGO na kilogramy.